Οφείλω συγχαρητήρια στην κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Κατάφερε να ολοκληρώσει το έργο του προκατόχου Χριστόφια, και να οδηγήσει τα πράγματα πιο κοντά στον πάτο.

Ας πάρουμε τα κατορθώματά της με σειρά :

Υγεία : ο δημόσιος τομέας ακροπατεί στα όριά του - είναι μέρες και νύχτες που μου θυμίζει την εμπόλεμη κατάσταση του 1974. Οι αισθητικές διαφορές, είναι απλώς σημεία των καιρών, υπάρχουν monitors, ΜΕΘ, wipes, ιωδιούχα αντισηπτικά. Ο «ιδιωτικός» τομέας δε, «μεγαλουργεί», παράγει όσο πιο πολλή νόσο, δύναται. Μην σας ξεγελά το ξενοδοχειακό μέρος, αν μπείτε στα ενδότερα, αρχεία, κουζίνες, τουαλέττες, θα εκπλαγείτε.

Παιδεία : δεν αρκούσε το προηγούμενο χάλι, προχωρεί σε «αναβάθμιση»! «Νέα» ύλη, «νέοι» τρόποι διδασκαλίας, και το κεράσι στην τούρτα: θεσμοθέτηση εξετάσεων δύο φορές τον χρόνο. Σε δουλεία να βρισκόμαστε. Η πλειοψηφία, εξέρχεται μετά από 12ετή «παιδεία» χωρίς να μπορεί να κατανοήσει ή να εκφράσει με σαφήνεια, οποιαδήποτε έννοια. Έτοιμη για το παραπέρα...Το εγχώριο Πανεπιστήμιο Κύπρου, και τα αλλοδαπά ιδρύματα τους αναμένουν με ανοιχτές αγκάλες. Κι επειδή, μια κοινωνία δεν επιβιώνει με «γραφιάδες», χρειάζεται και υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, κτίστες, καθαριστές, πωλητές – καλή τύχη – θα τα βγάλουν πέρα χωρίς γράμματα. Τις οδηγίες χρήσης, θα τις καταλαβαίνουν με τον παλιό τρόπο (;), δεν χρειάζονται γράμματα. Δεν χρειάζεται να μπορούν να διαβάζουν εφημερίδες ή να κατανούν πώς να εφαρμόζουν τα νέα καζανάκια! Θα παίζουν αενάως...με τα κινητά τους, και έχει ο Θεός.


Οικονομία : πέραν των εντεταλμένων, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι η «κρίση» πέρασε. Τώρα που εξαντλήθηκε το «λίπος», φωτίστηκε όλη η εικόνα. Τι βλέπουμε; Ανεργία, υποαπασχόληση, μετανάστευση και τις κοινωνικές συνέπειες της κρίσης. Αυτές οι τελευταίες, είναι το μεγάλο στοίχημα. Αλλά εμείς θα παίξουμε τζόκερ σήμερα, όπως οι υπόλοιποι.

Κυπριακό : ό,τι και να γράψω, θα είναι λίγο. Η πραγματικότητα πλησιάζει την ταύτιση με το γκροτέσκο. Εν ολίγοις, ο «συμβιβασμός» έγινε παράδοση εδάφους και δικαιωμάτων. Γαργάρα οι αρχές, καταπιείτε καλά και αναπνεύστε, είστε ζωντανοί. Θα μπορούσε να είστε και πεθαμένοι, όπως οι παραδίπλα...

Λοιπά : θεσμοί, πρόσωπα και πράγματα...Αράξτε στο λιμάνι της αγωνίας, θα είναι και ιδιωτικοποιημένο.

Και οι λοιποί ηγήτορες της αντιπολίτευσης;
Δικαιούνται ξεχωριστό άρθρο.
Ας είμαστε δίκαιοι, αν είμαστε ζωντανοί, έπεται συντόμως.

ΥΓ. Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι: ιατροί, νοσηλευτές, καθαρίστριες, καθηγητές, δάσκαλοι, μαθητές, δημόσιοι και ιδιωτικοί λειτουργοί, οι οποίοι επιμένουν. Καμμιά κοινωνία δεν επιβίωσε στηριζόμενη στους «λίγους», οι οποίοι αγωνίζονται πεισματικά. Καλή τους ώρα, ας συνεχίσουν. Γνωρίζουν ότι το καράβι βουλιάζει, αλλά έχει χρόνια που βουλιάζει... Θα συναντηθούμε στον βυθό, ή  στον πάτο. Καλήν αντάμωση.

* Η Χάρη Ν. Σπανού είναι γιατρός.

 ΠΗΓΗ: Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡ΅ΟΣ, 7 Φεβρουαρίου 2017