Κύπρος - Σε αυτό τον τόπο όλα είναι προβλεπτά και αναμενόμενα

Κώστας Βενιζέλος

Σε αυτό τον τόπο εύκολα μπορεί κανείς να αναδειχθεί προφήτης, καθώς όλα είναι προβλεπτά και αναμενόμενα. Οι ρόλοι μπορεί να αλλάζουν, αλλά οι κινήσεις και οι τοποθετήσεις είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με νοοτροπίες βαθιά ριζωμένες στον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Εδώ και ένα-δυο μήνες συζητείται το θέμα των εκποιήσεων. Η δημόσια συζήτηση είναι η ίδια, είτε συζητείται η οικονομία, στην προκειμένη περίπτωση οι εκποιήσεις, είτε το Κυπριακό. Η ίδια φτωχή επιχειρηματολογία παρουσιάζεται. Με υπερβολές και κινδυνολογίες. Είναι, ίσως, γι' αυτό που οι πλείστοι πολίτες κλείνουν τα αφτιά όταν ακούν συζητήσεις ή και τοποθετήσεις από κόμματα.

Η Κυβέρνηση, όπως είναι γνωστό, προτίμησε μια γνωστή συνταγή για να πετύχει τον στόχο της: Να αφήσει το θέμα να διαρρεύσει στον χρόνο για να βρεθεί η Βουλή μπροστά στα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα, ότι είτε υιοθετείται το νομοσχέδιο είτε καταρρέει η οικονομία (ξαφνικά επανήλθε τεχνηέντως από… ειδικούς και ο κίνδυνος ενός νέου κουρέματος). Είχε τουλάχιστον πέντε μήνες μπροστά της η Κυβέρνηση, αλλά προτίμησε το… πιστόλι στον κρόταφο, καθώς θεωρεί πως το κόλπο πιάνει. Όσο δε για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με την Τρόικα, θα επιμείνω πως θα έπρεπε εκείνοι που διαχειρίστηκαν το θέμα να απαλλαγούν τέτοιων καθηκόντων. Απέτυχαν. Και δεν είναι διαπίστωση μόνο όσων έχουν διαφορετική θέση, αλλά και της ίδιας της Κυβέρνησης. Γι' αυτό και καταθέτει αβέρτα μέτρα.

Είναι προφανές πως όλα θα κριθούν από τη στάση του ΔΗΚΟ. Το κόμμα αίφνης προέκυψε να είναι αντι-μνημονιακό. Το «αίφνης» κολλά στο γεγονός ότι επί προηγούμενης διακυβέρνησης, υπέρμαχοι της εφαρμογής του προγράμματος του Μνημονίου ήταν ως γνωστόν οι Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλας Παπαδόπουλος. Εάν ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ αντελήφθηκε εκ των υστέρων ότι ο δρόμος του Μνημονίου είναι αδιέξοδος, θα πρέπει να το πει και να δηλώσει πως αναθεωρεί την πολιτική που υιοθέτησε στο παρελθόν.

Οι υπόλοιποι έχουν αποφασίσει πριν καν ακούσουν και διαβάσουν. Δεν χρειάζεται, τα ξέρουν άλλωστε όλα. Είναι σαφές πως το ένα κόμμα περιμένει το άλλο τι θα αποφασίσει για να μην υπάρχει ανταγωνισμός στην υπερβολή. Αυτό αφορά τα μικρότερα κόμματα. Το ΑΚΕΛ, που ψήφιζε επί προηγούμενης διακυβέρνησης μαζικά τα μνημονιακά νομοσχέδια, μετά την εκλογή Αναστασιάδη έμαθε και το «όχι». Το θέμα των εκποιήσεων δεν ήταν και στο πρώτο Μνημόνιο που είχε συνομολογήσει η Κυβέρνηση του σημερινού κόμματος της αντιπολίτευσης; Ήταν και το γνωρίζουν. Επενδύουν, βέβαια, στη γενική αμνησία που ισχύει σε αυτή τη χώρα.

Η ένταξη της χώρας στον Μηχανισμό Στήριξης ήταν θανάσιμο λάθος. Δεν διδάχθηκαν οι διαχειριστές από τα παθήματα της Ελλάδας. Δεν άκουσαν τις υποδείξεις Ελλαδιτών αξιωματούχων που επισκέπτονταν την Κύπρο. Η έξοδος από αυτή την κατάσταση χρειάζεται ολοκληρωμένο σχέδιο και όχι κουβέντες του καφενέ (με όλο τον σεβασμό προς τα καφενεία). Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη πολιτική απαλλαγής από την Τρόικα, που σήμερα δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να διαμορφωθεί. 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 26/08/2014