Έμποροι όπλων,μιζαδόροι, πολιτικοί και δανειστές... Όλοι στο χορό !

Η μεγαλύτερη ευκαιρία για κάθαρση στις προμήθειες όπλων

Η πιο συνταρακτική αποκάλυψη όχι των τελευταίων ημερών ή μηνών, αλλά του 2013 και βάλε, είναι κατά την γνώμη μου το σημείο της απολογίας του πρώην διευθυντή εξοπλισμών Α.Κάντα στο οποίο παρουσιάζει έναν πρώην πρωθυπουργό, υπουργούς και έναν αρχηγό κόμματος να εμφανίζονται στην Βουλή περίπου σαν πλασιέ οπλικών συστημάτων!!!
Λέει συγκεκριμένα στο τέλος της κατάθεσής του, πράγμα το οποίο έχει ασφαλώς την σημειολογία του (μην μου κουνιέστε πολύ κλπ κλπ):
«Θέλω να συμπληρώσω ότι είναι ενδεικτικό της διακομματικής διαπλοκής το γεγονός ότι κατά την προμήθεια των αεροπλάνων στην Επιτροπή Άμυνας της Βουλής, όπου ήμουν παρών, ο Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με πολύ λεπτομερή στοιχεία υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Έβερτ υπέρ των F-15. Αυτό με εξέπληξε, διότι και οι δύο ήταν στο ίδιο κόμμα.
Μάλιστα, όταν επελέγησαν τα F-16, στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ κυκλοφορούσε με μια δόση χιούμορ η φράση ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε τον υπουργό γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ υπέρ της προμήθειας των F-15, τα οποία εκπροσωπούσε ο κ. Λιακουνάκος.
Αυτό αναφέρεται για να καταδειχθεί το σύνθετο, το πολύπλοκο και το διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, αφού ηγετικά στελέχη του ιδίου κόμματος πρότειναν διαφορετικά προϊόντα και αντιδικούσαν μεταξύ τους συμμαχώντας με στελέχη από άλλα κόμματα.»
Γιατί ο Έβερτ ήταν υπέρ των F-15; Μα επειδή όπως εξηγήσαμε χθες τα αντιπροσώπευε ο φίλος του Θωμάς Λιακουνάκος.

Η υπόθεση αφορούσε την προμήθεια 50+10 αμερικανικών αεροσκαφών F-16, την οποία υπέγραψε τελικά ο Τσοχατζόπουλος παρόλο που ήταν υπέρ των F-15. Με την αγορά εκείνη άνοιξε ταυτόχρονα και η ελληνική πόρτα στο «Eurofighter». Με εισήγηση του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη και σύμμαχο τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γιάννο Παπαντωνιου, το ΚΥΣΕΑ είχε αποφασίσει ότι το επόμενο ελληνικό μαχητικό 4^ης γενιάς θα είναι το «Eurofighter» με αγορά 60 αεροσκαφών.
Αργότερα το μπαλάκι του «Eurofighter», που κατασκευάζεται από ένα κονσόρτσιουμ Γερμανίας, Ισπανίας, Ιταλίας και Βρετανίας, πέρασε στην κυβέρνηση Καραμανλή που πιεζόταν ανοιχτά από τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις. Εναντίον της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης για την προμήθεια 60 μαχητικών αεροσκαφών τύπου «Eurofighter, κινήθηκε τότε ομάδα μεγάλων συμφερόντων με επικεφαλής τον Σωκράτη Κόκκαλη που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του αεροσκάφους Rafale της γαλλικής Dassault, γνωστής από το αμαρτωλό παρελθόν των Mirage 2000 .
Το τελικό κόστος της αγοράς θα ξεπερνούσε τα 3,2 τρις, ποσό
που εξηγούσε και το μένος της γαλλικής πλευράς, η οποία δεν δίστασε να διατυπώσει ακόμα και απειλές εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης. «Πιστεύουμε ότι η μη συμμετοχή του RAFALE πιθανώς να οδηγήσει στο τέλος μιας επιτυχημένης συνεργασίας 30 ετών μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας, κάτι που η γαλλική βιομηχανία δεν θα μπορούσε να κατανοήσει,», διαμήνυσε μεταξύ άλλων το Παρίσι στην Αθήνα
Στις αερομαχίες ενεπλάκησαν , όπως είναι φυσικό και διάφορα εκδοτικά συγκροτήματα, αφιλοκερδώς βεβαίως. Με πρώτο θύμα τον πανοσιολογιότατο Σταύρο Ψυχάρη του ΔΟΛ ο οποίος βρέθηκε εν μέσω διασταυρούμενων πυρών από τον «Σκάϊ»  και το «Πρώτο Θέμα». Ο «Σκάϊ» κατηγόρησε σε εκπομπή του τον κ. Ψυχάρη ότι εμπλέκεται (άγνωστο πως) στην προμήθεια του «Γιουροφάιτερ» και το «Πρώτο Θέμα» εκμεταλλεύτηκε το «θέμα» κάνοντας το πρωτοσέλιδο και επιτιθέμενο με την ευκαιρία στο μόνιμό του στόχο τότε, τον υπουργό Επικρατείας της κυβέρνησης Καραμανλή Θεόδωρο Ρουσσόπουλο (λόγω της φιλίας του με τον εκπρόσωπο των  «Γιουροφάιτερ» κ. Γ. Πατεράκη). Ακολούθησε χαμός, στο παιχνίδι μπήκαν με πρωτοσέλιδα και άλλες εφημερίδες, όπως η «Ελευθεροτυπία» και η «Αυριανή», και ο κ. Ψυχάρης απάντησε με αγωγή, ζητώντας ένα εκατ. ευρώ.
Αμφιβάλει κανείς ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε και εξαιτίας των πανάκριβων οπλικών συστημάτων που την ανάγκαζαν να αγοράζει η σύμμαχοι – δανειστές;  «Αγοράζουμε όπλα για να πάρουμε δάνεια» έγραφε το Βήμα στις 2/3/2009 και διευκρίνιζε: «Το υπουργείο Άμυνας έστειλε σήμα στους Γάλλους συμμάχους ότι παζαρεύει την κατασκευή πολεμικών πλοίων και την προμήθεια επιθετικών ελικοπτέρων. Παραλλήλως έκλεισε το μάτι στους Γερμανούς για τη ρύθμιση της εκκρεμότητας του υποβρυχίου που γέρνει, όπως και για την προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών και ταυτοχρόνως έστειλε το αυτό μήνυμα στους πέραν του Ατλαντικού συμμάχους...”
Η φανερή προτίμηση της κυβέρνησης Καραμανλή προς τα γαλλικά προϊόντα  ενόχλησε τους άλλους εταίρους στην ΕΕ. Έτσι ο Γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα παρέδωσε στο Μαξίμου μια επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, την οποία υπέγραφαν επίσης οι πρεσβευτές της Βρετανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, των τεσσάρων χωρών δηλαδή που συμμετέχουν στην κοινοπραξία κατασκευής του Eurofighter. Το παιχνίδι ήταν απροκάλυπτο: «Ή αγοράζετε Eurofighter, ή δεν σας δίνουμε βοήθεια και θα  χρεοκοπήσετε». Φυσικά χρεοκοπήσαμε.
Τελικά σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει τα αντίθετα συμφέροντα η κυβέρνηση Καραμανλή διέδιδε ότι θα αγοράσει και Eurofighter και Rafale, προκειμένου να ικανοποιηθούν και οι Γάλλοι και οι Γερμανοί σύμμαχοί μας. Το σκηνικό είχε διαμορφωθεί ως εξής: Από εποχής Σπηλιωτόπουλου στο υπουργείο Άμυνας το Μαξίμου είχε ανάψει το πράσινο φως για την αγορά Eurofighter. Αυτός ήταν και ο λόγος που μαίνονται από τότε οι επιθέσεις εναντίον του εκπροσώπου της EADS στην Ελλάδα κ. Γ. Πατεράκη, φίλου του κ. Θ. Ρουσόπουλου. Η περαιτέρω όμως σύσφιξη των σχέσεων με την Γαλλία και η νέα πρόταση που έφερε στην πρόσφατη επίσκεψή του ο Νικολά Σαρκοζί, ανάγκασαν την κυβέρνηση να εξετάζει και την αγορά γαλλικών μαχητικών. Έτσι εκτός από τις έξι νέες φρεγάτες τύπου FRΕMM, συζητούσαν και την πιθανότητα να αγοράσουμε από τους Γάλλους και 20 -25 αεροσκάφη Rafale. Στην περίπτωση αυτή, για να μην μείνουν παραπονεμένοι οι Γερμανοί εξέταζαν το ενδεχόμενο να αγοράσουμε έως 40 Eurofighter. Άλλες πληροφορίες ανέφεραν τότε ότι ανήσυχοι από τα ενδεχόμενο μιας διπλής ευρωπαϊκής επιλογής από την Ελλάδα, οι Αμερικανοί της Lockheed Martin πρόσφεραν μια βελτιωμένη έκδοση του F-16, που δεν μας την έδιναν προηγουμένως.
Στις 29/04/2007 η “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία” είχε γράψει τα εξής: “Τι κοινό έχουν ο αντιπρόσωπος των μαχητικών «Ραφάλ» και διευθυντής της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας «Ντασό» , Ανρί Λερουά, ο μεσίτης (γαλλικών) οπλικών συστημάτων Χ. Χούμπαυλης και οι βουλευτές της Ν.Δ., Χρ. Ζώης (μέλος της επιτροπής της Βουλής για τα εξοπλιστικά προγράμματα) και Π. Καμμένος, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών…”
Και απαντούσε: “Είναι και οι τέσσερις ιδρυτικά μέλη του Σωματείου Ελλήνων Φίλων του Νικολά Σαρκοζί (Club des amis grecs du candidat a la presidentielle francaise Nikolas Sarkozy)…”
Να λοιπόν γιατί χαμογελάμε ειρωνικά  όταν βλέπουμε και ακούμε δυο κατεξοχήν συστημικούς βουλευτές να το παίζουν “αντισυστημικοί” και αντιμνημονιακοί. Διότι με όλες εκείνες τις επαφές με τους Αμερικανούς και τους Γάλλους “φίλους” δεν κατάλαβαν τίποτα από τα παιχνίδια που παίζονταν σε βάρος της Ελλάδας;
Γράφουμε σήμερα σε άλλη ανάρτηση ότι η κατάθεση Κάντα ανοίγει επίσης ξανά το σκάνδαλο Siemens. Επειδή λοιπόν οι μέχρι στιγμής αποκαλύψεις του Κάντα κάνουν να τρέμει η μισή διαπλοκή και μέχρι να τελειώσουν οι ανακρίσεις θα τρέμει και η υπόλοιπη δημιουργείται μια μεγάλη και μοναδική ευκαιρία για τον Αντ. Σαμαρά να βάλει κάθε πονηρό στον πάγκο του. Θα το τολμήσει;

ΠΗΓΗ : ANTINEWS, 30/12/2013