Κύπρος : Ψηφοφοροι κατατεθειμένοι στην τράπεζα...

ΑΚΕΛ - ΔΗΚΟ κτίζουν «γκέτο» μεταξύ των ψηφοφόρων

| Με τον Κωστάκη Αντωνίου

Δεν υπάρχουν κοτσιανιασμένοι ψηφοφόροι, ούτε αμπαρωμένα μαντριά

Το θέμα είναι θέμα αρχής και αφορά όλους: Δεν υπάρχουν κοτσιανιασμένοι ψηφοφόροι για κανένα κόμμα και δικαιούνται, ο κάθε υποψήφιος Πρόεδρος και το κάθε κόμμα, να απευθύνονται στο σύνολο των ψηφοφόρων, ακόμη και των αντιπάλων, και να ζητούν την ψήφο τους. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο.
Το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ έχουν εξαπολύσει επίθεση κατά του Γιώργου Λιλλήκα, επειδή, λέγουν, ο συγκεκριμένος υποψήφιος απευθύνεται σε οπαδούς και ψηφοφόρους τους και, ακόμη, χρησιμοποιεί τα "τιμημένα" λάβαρα του κόμματός τους.

Και ποιος είπε στις ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΚΟ ότι έχουν κοτσιανιασμένους ψηφοφόρους, τους οποίους δεν μπορεί να προσεγγίσει, να μιλήσει μαζί τους και να προσπαθήσει να τους πείσει για την ορθότητα των θέσεών του, ο οποιοσδήποτε υποψήφιος Πρόεδρος;
Γιατί τα δύο αυτά κόμματα επιμένουν σε τριτοκοσμικές και παλαιοκομματικές τακτικές, και με ποιο δικαίωμα σύρουν "γκέτο" μεταξύ των ψηφοφόρων; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να απαγορεύουν σε άλλους υποψηφίους να μιλούν με τον κόσμο τους;

Υπάρχει μία και μόνη δεξαμενή ψηφοφόρων, προς την οποία δικαιούνται να απευθύνονται οι υποψήφιοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας και να ζητούν την ψήφο τους. Δικαιούται ο Νίκος Αναστασιάδης να απευθύνεται προς τους ακελικούς ψηφοφόρους και να προσπαθεί να τους πείσει ότι ο ίδιος προσφέρεται ως η καλύτερη επιλογή από τον Σταύρο Μαλά. Και αντίθετα.
Δικαιούται και ο Γιώργος Λιλλήκας να απευθύνεται προς τους δηκοϊκούς και τους ακελικούς και να ζητεί επίσης την ψήφο τους. Δεν υπάρχουν ούτε απαγορεύσεις ούτε στεγανά ούτε αμπαρωμένα μαντριά. Το εκλογικό σώμα έχει κάθε δικαίωμα να ακούει όλους, να δέχεται τις παρεμβάσεις όλων και να αποφασίζει αφού κρίνει τον καθένα και τις θέσεις του.
Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία. Αυτό που προσπαθούν να κάμουν το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ, με το να κλείουν τις προσβάσεις των άλλων υποψηφίων προς τους ψηφοφόρους τους, δείχνει φοβίες, ανησυχίες και τριτοκοσμικά σύνδρομα.
Ας αφήσουν, επιτέλους, τα κόμματα, τη δημοκρατία να λειτουργήσει απρόσκοπτα, χωρίς να τη μετατρέπουν σε κομματοκρατία. Όλοι δικαιούνται προσβάσεις σε ολόκληρη τη δεξαμενή των ψηφοφόρων, διαφορετικά δεν θα είχαμε ούτε μετακινήσεις ούτε δημοκρατική προεκλογική εκστρατεία ούτε καν θα χρειαζόμασταν εκλογές. Ο καθένας θα έκλεινε το μαντρί τους στους "λύκους", για να μην αρπάξουν τα "πρόβατά" του.
Η δημοκρατία δεν είναι, όμως, αμπαρωμένο μαντρί, με κοτσιανιασμένα πρόβατα. Τέτοιες αντιλήψεις αποδεικνύουν ότι τα κυπριακά κόμματα θα χρειαστούν πολλά ψωμιά μέχρι να εκσυγχρονισθούν...
Το άλλο που δεν μπορεί κανείς να αντιληφθεί, είναι η επίθεση του ΔΗΚΟ κατά του Λιλλήκα, για τον πρότερο πολιτικό του βίο. Αλλά, με την ίδια λογική, δεν θα έπρεπε να επιλέξει η ηγεσία του στήριξη στον Νίκο Αναστασιάδη. Όμως: Εφόσον ο Γιώργος Λιλλήκας είχε έντονο αντι-δηκοϊκό ρόλο και παρελθόν, ας μας εξηγήσει η ηγεσία του ΔΗΚΟ, γιατί ο Τάσσος Παπαδόπουλος τον επέλεξε για Υπουργό Εμπορίου, αργότερα τον αναβάθμισε σε Υπουργό Εξωτερικών και τελικά τον διόρισε επικεφαλής της προεκλογικής του εκστρατείας στις εκλογές του 2008; Γιατί η ηγεσία του ΔΗΚΟ δεν επικρίνει και τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος επέλεξε έναν "αντιδηκοϊκό" σε τόσες σημαντικές θέσεις και τον κατέστησε στενότερο συνεργάτη του;
Ας αφήσουν, επιτέλους, οι κομματικές ηγεσίες τούς ψηφοφόρους να επιλέξουν ελεύθερα εκείνον που θεωρούν καταλληλότερο να χειριστεί την τύχη της πατρίδας, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Ούτε κοτσιανιασμένοι ψηφοφόροι υπάρχουν ούτε απατηλά συνθήματα και ατεκμηρίωτοι ισχυρισμοί έχουν θέση.