ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

dimanche 31 juillet 2011

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ Η Αμερική της Σάρας Πέιλιν

Φωτογραφία



Του Στέφανου Κωνσταντινίδη*
Από τις τελευταίες προεδρικές εκλογές που η Αμερική γνώρισε τη Σάρα Πέιλιν, δεν έπαυσε να ασχολείται μαζί της. Η αλήθεια είναι ότι και η ίδια κάνει ό,τι μπορεί για να είναι στη δημοσιότητα. Μπορεί οι διανοούμενοι και στις ΗΠΑ, αλλά κυρίως εκτός ΗΠΑ, να τη θεωρούν «χαμηλού» πνευματικού επιπέδου -αποτελεί σάκο του μποξ για διανοούμενους και προοδευτικούς όλου του πλανήτη- αλλά η αυτοβιογραφία της, που πρωτοκυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2009, πούλησε 300.000 αντίτυπα την πρώτη ημέρα και ένα εκατομμύριο τις πρώτες δύο εβδομάδες.
Άλλα δύο εκατομμύρια αντίτυπα πουλήθηκαν το 2010, τοποθετώντας την αυτοβιογραφία της στο ίδιο επίπεδο με εκείνες του Μπιλ Κλίντον και του Μπαράκ Ομπάμα. Και φυσικά εισέπραξε εκατομμύρια. Ο αμερικανικός αλλά και ο παγκόσμιος Τύπος ασχολείται συνεχώς μαζί της. Τον περασμένο Απρίλιο το περιοδικό Τime τη συμπεριέλαβε στην περίφημη λίστα του με τα εκατόν πρόσωπα που έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο. Οι διάφορες δημόσιες ομιλίες της, επί πληρωμή κατά το αμερικανικό σύστημα, της αποφέρουν, όπως λέγεται, εκατό χιλιάδες δολάρια εκάστη. Μια οργάνωση που ίδρυσε και που φέρει το όνομά της, με στόχο να κάνει πολιτικές παρεμβάσεις, συγκέντρωσε ένα εκατομμύριο δολάρια το 2010.
Στις διάφορες μετακινήσεις της η Πέιλιν συνοδεύεται κατά κανόνα από τον σύζυγό της και την υπόλοιπη οικογένειά της. Αποφεύγει τα μέσα ενημέρωσης, με αποτέλεσμα να γίνεται περιζήτητη από αυτά. Για πολλούς, η σημαντικότερη επιτυχία της μετά τις τελευταίες προεδρικές εκλογές ήταν η δημιουργία και ο ηγετικός ρόλος που ανέλαβε στο Κόμμα του Τσαγιού, ενός κινήματος συντηρητικών πολιτών που εκφράζει ιδέες της συντηρητικής Δεξιάς, αν όχι της Ακροδεξιάς. Το κίνημα αυτό τοποθετείται ως ένα σημείο στα πλαίσια του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος αλλά εκφράζει μόνο τα πιο συντηρητικά του στοιχεία. Έτσι, το Κόμμα του Τσαγιού υποστήριξε στις τελευταίες εκλογές του Κογκρέσου τους πιο συντηρητικούς δεξιούς ρεπουμπλικάνους υποψηφίους.
Με όλη αυτή τη διαδρομή είναι φυσικό να τίθεται συνεχώς το ερώτημα αν η Σάρα Πέιλιν θα είναι υποψήφια στις προσεχείς προεδρικές εκλογές του 2012. Η ίδια δεν το επιβεβαιώνει αλλά ούτε και το διαψεύδει. Οι συνεχείς περιοδείες της σε όλη την Αμερική δημιουργούν την εντύπωση ότι προετοιμάζει μάλλον μεθοδικά το έδαφος, πρώτα για να διεκδικήσει το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και στη συνέχεια να αντιμετωπίσει στις εκλογές τον σημερινό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Η πιθανότητα να κερδίσει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων προκαλεί ήδη φόβο, αν όχι τρόμο, στην ηγεσία του κόμματος αυτού και στα πιο μετριοπαθή του στοιχεία. Και αυτό γιατί θεωρούν όχι μόνο βέβαιη την ήττα της από τον Ομπάμα, αλλά κυρίως για τον εξευτελισμό που θα υποστούν από την εκστρατεία της και όσα ανεξέλεγκτα θα λέγει. Μια τέτοια υποψηφιότητα θα ήταν πρόκληση όχι μόνο για τους διανοούμενους αλλά και για τον «καλό» κόσμο της αμερικανικής Δεξιάς. Τα όσα απίθανα έχει κατά καιρούς πει φανερώνουν όντως ένα «χαμηλό» πνευματικό επίπεδο, αλλά από την άλλη εκφράζει με όσα λέγει ένα σημαντικό τμήμα του αμερικανικού πληθυσμού. Διότι η Σάρα Πέιλιν δεν είναι ουρανοκατέβατη. Υπάρχει μια Αμερική την οποία εκφράζει.
Στο Δημοκρατικό Κόμμα βέβαια τρίβουν τα χέρια τους από χαρά με την ιδέα να είναι η αντίπαλος του Μπαράκ Ομπάμα στις προσεχείς προεδρικές εκλογές. Θεωρούν ότι σε μια τέτοια περίπτωση η επανεκλογή Ομπάμα θα είναι ένας απλός περίπατος. Εντούτοις κανείς δεν θα πρέπει να υποτιμά τη βαθύτερη αυτή Αμερική της Σάρα Πέιλιν. Άλλωστε είναι το ίδιο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που εξέλεξε προέδρους του επιπέδου Ρόναλντ Ρήγκαν και Τζορτζ Μπους υιού. Η Αμερική δεν είναι Ευρώπη και η πολιτική επιρροή των διανοουμένων ήταν πάντα περιορισμένη. Φυσικά, σε αντίθεση με τον Ρήγκαν και τον υιόν Μπους, η Πέιλιν έχει ακόμη ένα τρωτό σημείο: είναι γυναίκα. Και ποτέ οι Αμερικανοί ως σήμερα δεν εξέλεξαν στο ύπατο αξίωμα της χώρας τους μια γυναίκα. Φυσικά κάτι παρόμοιο λεγόταν και για την εκλογή Αφροαμερικανού προέδρου. Ποιος ξέρει; Η Αμερική δεν έπαυσε ποτέ να εκπλήσσει.
*Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης είναι καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Κεμπέκ του Καναδά και επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ε-mail stephanos.constantinides@gmail.com

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire