Τα «πεντιγκρί» και οι επόμενες εκλογές

Στέλιος Σοφιανός  

O Καραμανλής έφυγε γιατί δεν άντεχε το βάρος που έπρεπε να σηκώσει στα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Εγινε έτσι ο πρώτος πρωθυπουργός της σύγχρονης Ελλάδας που πήγε σε εκλογές για να χάσει μια ώρα αρχύτερα - από μακριά φαινόταν... Και ήρθε ο Παπανδρέου για να κάνει όσα δεν έκανε ο Καραμανλής και όλοι οι προηγούμενοι: να αλλάξει, όχι την οικονομία, αλλά τον τρόπο που σκέφτεται και λειτουργεί ένα κράτος, ένα μεγάλο μέρος του λαού, η χώρα. Απ' ό,τι φαίνεται, ούτε εκείνος μπορεί. Τουλάχιστον, όχι μόνος του.

Προφανώς το βάρος αυτό, της ανασυγκρότησης της χώρας, είναι ασήκωτο για πολιτικούς που στη ζωή τους δεν σήκωσαν ποτέ τίποτα βαρύτερο από το επώνυμό τους. Βάρος που, μαζί με τις δικές τους καριέρες, απειλεί να καταπλακώσει και να θάψει μια για πάντα τα πολιτικά πιστοποιητικά γνησιότητας. Τα δικά τους αλλά και εκείνων που ακόμη βασίζονται σε αυτά για να παρατείνουν τον βίο τους στην πολιτική...
Οπως και ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος επίσης δεν ήρθε από το πουθενά. Αφού μάλιστα πέρασε οκτώ χρόνια πολιτικής κατάθλιψης «κοιτώντας το ταβάνι», κατά δήλωσή του, ζήτησε τη δεύτερη ευκαιρία. Χωρίς καλά-καλά να ιδρώσει έγινε αρχηγός μεγάλου κόμματος. Και με τη «ρέντα» που έχει, δεν θα στοιχημάτιζα ότι δεν θα γίνει μια ημέρα Πρωθυπουργός - πριν από την ώρα του και τούτος...
Ψηφίζουμε, άλλωστε, χρόνια τώρα διαμαρτυρόμενοι. Αγανακτισμένοι. Γινόμαστε οι περισσότεροι ενώπιον της κάλπης τιμωροί των από πάνω, ρίχνουμε τη μούτζα που (δεν) ξοδέψαμε στην πλατεία Συντάγματος - ρίχνουμε μαζί και ένα σιχτίρ στον νυν, αναδεικνύοντας τον επόμενο.
Το γνωρίζει τούτο πολύ καλά και ο ίδιος ο Σαμαράς. Και πάνω σε αυτό έχει στηρίξει την «αντιμνημονιακή» (σε εισαγωγικά) στρατηγική του, ελπίζοντας ότι θα του βγει.
Μόνο που, έτσι όπως γρήγορα και ανεξέλεγκτα εξελίσσονται πλέον τα πράγματα στην πολιτική, δεν θα πόνταρα ούτε παλαιά δραχμή στις γνωστές, δοκιμασμένες και αποδοτικές, στο παρελθόν, συνταγές και τακτικές. Στο όνομα κανενός. Κάποιες από αυτές βεβαίως και θα διασωθούν. Οποιος όμως λέει σήμερα πως γνωρίζει μετά βεβαιότητας ποιες, είναι ή απατεώνας ή βλαξ.
Και στις δύο περιπτώσεις, επικίνδυνος.

Πηγή: Το Βήμα
Δημοσιεύτηκε στις 31/05/2011